Eksperymentalny projekt na granicy architektury i sztuki
Nomadyczny charakter funkcjonowania „Samotni” został przeniesiony na formę obiektu. Koncept domu zakłada ideę życia na drzewie, gdzie gałęzie są ułożone względem siebie w przestrzeni korony, stanowiąc jednocześnie „hermetyczny” element całości. Przestronne jednocześnie bardzo intymne wnętrze składa się z oddzielnych platform rozmieszczonych na różnych wysokościach. Jesteśmy jak ptaki siedzące na różnych gałęziach drzew. Przeskakując z gałęzi na gałąź zmieniamy odbiór przestrzeni wchodząc z nią w swoistą interakcję. Wewnętrzny ruch staje się nieodzownym elementem całej nomadycznej struktury. Istniejemy między architekturą a naturą, meblami a ciałem człowieka, skalą a nieograniczoną przestrzenią. Przeżywamy zupełnie inne formy doznania architektury niż te do jakich dotychczas byliśmy przyzwyczajeni.
